URAZ GRUPY KULSZOWO - GOLENIOWEJ PO STRONIE LEWEJ 

 

Grupa kulszowo-goleniowa pracuje ekscentrycznie wyhamowując fazę wymachu. Natomiast poprzez napięcie koncentryczne pomaga w wyproście biodra stabilizując jednocześnie staw kolanowy zabezpieczając go przed nadmiernym wyprostem. Ponadto bierze udział w absorbcji ciężaru ciała podczas wczesnej fazy stania. Bierze także udział w kontroli rotacji zewnętrznej i wewnętrznej uda. 

W dostępnej literaturze możemy przeczytać o najczęstszych przyczynach urazów grupy kulszo-goleniowej do których zaliczamy: utratę gibkości, siły mięśniowej, zachwianie stosunku siły grupy kulszowo-goleniowej do mięśnia czworogłowego, zaburzenie ekscentrycznego napięcia mięśni, zmęczenie, podwyższone napięcie spoczynkowe lub niewłaściwą rozgrzewkę. 

W koncepcji PRI przyczynę urazu grupy kulszowo-goleniowej rozpatruje się jako zależność pomiędzy tą grupą a mięśniami pośladkowymi, naprężaczem powięzi szerokiej i przywodzicielami kończyny dolnej po ipsi i kontralateralnej stronie. Należy rozważyć udowo panewkowy wyprost, rotację oraz orientację miednicy i odcinka lędźwiowego kręgosłupa oraz spójność torebki stawu panewkowo- udowego. Ponadto, grupa kulszowo-goleniowa ma przewagę włókien szybko kurczliwych nad wolno kurczliwymi. Przy lewym PWŁ po stronie lewej przy rozciągniętej grupie kulszowo-goleniowej charakter włókien tego mięśnia pozostaje niezmienny i należy je leczyć jako szybko kurczliwe. 

Należy zadać sobie także pytania:
Kiedy nastąpił uraz – w trakcie odbicia, wymachu czy stania?
Który mięsień uległ przeciążeniu, czy jest to mięsień dwugłowy czy mięśnie półścięgnisty z półbłoniastym? 

Przed podjęciem strategii leczenia kluczowe dla nas będą testy określające pozycję i siłę mięśniową oraz funkcję tej okolicy, między innymi: 

• udowo-panewkowa rotacja
• udowo-panewkowe przywiedzenie
• udowo-panewkowy wyprost
• różnicę w sile mięśniowej pomiędzy mięśniami: pośladkowym średnim
  i naprężaczem
• oraz jeśli znamy - Test Uniesionego Przywiedzenia Hruski
  
  

Przy dominującym lewym PWŁ do zerwania mięśnia dwugłowego po ipsilateralnej stronie (lewej) dochodzi w trakcie końcowej fazy wymachu i początkowej fazy stania. Kiedy antycypacja sekwencyjnego postępowania do rotacji wewnętrznej w stawie udowo - panewkowym jeszcze bardziej rozciąga go, a wyprost biodra jest opóźniony (z powodu już rozciągniętej grupy kulszo-goleniowej po stronie lewej - pozycja miednicy) następuje uraz. Mięśnie półścięgnisty i półbłoniasty przeciwdziałając nadaktywnemu, ze względu na pozycję i funkcję kompensacyjną, mięśniowi lędźwiowemu przy jednoczesnej niestabilności przedniej części torebki stawu udowo-panewkowej ulegają urazowi nie mogąc się wyłączyć niemal podczas całego cyklu chodu.